Karen ဟာ မိခင္တိုင္းလိုပဲ သူ႔မွာကိုယ္ဝန္ရွိျပီလို႔ သိလိုက္တာနဲ႔
သံုးႏွစ္အရြယ္ သားေလး Mikael အတြက္ အေဖာ္သစ္တစ္ေယာက္ ေမြးဖြားဖို႔
ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေမြးဖြားလာမယ့္ ရင္ေသြးငယ္ဟာ
မိန္းကေလးျဖစ္မွန္းလည္း ၾကိဳသိခဲ့ၾကတယ္။ သားေလး Mikael က အေမ့ဗိုက္ေပၚ
ေမွာက္ျပီး ေန႔ေန႔ညည ညီမငယ္အတြက္ သီခ်င္းေတြ ဆိုညည္းခဲ့တယ္။
Karen ကုိယ္ဝန္ေဆာင္တဲ့ ကာလတစ္ေလွ်ာက္က ပံုမွန္ပါပဲ။ သူဟာ ေတာင္အေမရိက
Tennessean တိုက္ Morristown ျမိဳ႔က မက္သဒစ္ခရစ္ယန္
အဖဲြ႔ဝင္တစ္ဦးျဖစ္တယ္။ ေန႔ေစ့လေစ့ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ္ဝန္က ငါးမိနစ္ျခား၊
တစ္မိနစ္ျခားတစ္ခါ နာလာခဲ့တယ္။ နာရီအေတာ္ၾကာ နာက်င္ခဲ့ျပီး
ဗိုက္ခဲြေမြးရမလား ထင္ရေအာင္ ေမြးဖြားဖို႔ ခက္ခဲခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း Mikael ရဲ႕ ညီမေလးကို ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
ကေလးရဲ႕ က်န္းမာေရးက အေတာ့္ကို ဆိုးခဲ့ပါတယ္။ ညတြင္းခ်င္းပဲ ကေလးကို
ကေလးအထူးကု ေဆးရံုရဲ႕ အေရးေပၚခန္းကို ပို႔ခဲ့ရတယ္။
ေန႔ရက္ေတြကို ျဖတ္သန္းဖို႔ ခက္ခဲခဲ့ပါတယ္။ ညီမငယ္ရဲ႕ က်န္းမာေရးက
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုပိုဆိုးလာခဲ့တယ္။ အထူးကုဆရာဝန္က Karen ကို "
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အရမ္းနည္းတယ္။ အဆိုးဆံုးကို ျပင္ဆင္ထားရမယ္" လို႔
ေျပာခဲ့တယ္။
Karen နဲ႔ ခင္ပြန္းက သူတို႔ျမိဳ႔ရဲ႕ သခ်ၤဳိင္းမွာ ကေလးအတြက္ ေျမကြက္တစ္ခု
ရွာထားလိုက္တယ္။ Mikael က ညီမေလးကို ၾကည့္ျပီး သီခ်င္းဆိုျပဖို႔
အတင္းပူဆာခဲ့တယ္။
အေရးေပၚခန္းကေန ဒုတိယပတ္ကို ေက်ာ္လြန္လာခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ပတ္လြန္ျပီးရင္
ကေလးကို လက္လြတ္ရမယ့္ အေျခအေနကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ Mikael က ကေလးကို
သီခ်င္းဆိုျပဖို႔ တစ္ခ်ိန္လံုး ပူဆာေနခဲ့တယ္။ အေရးေပၚခန္းက ကေလးေတြကို
ဝင္ခြင့္မျပဳပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ Karen က မရရတဲ့နည္းနဲ႔ ေခၚဝင္ဖို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ တကယ္လို႔ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာ Mikael သာ ညီမေလးကို
ဝင္မၾကည့္ရရင္ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ညီမေလး အသက္ရွင္ရက္ပံုကို
သူျမင္ခြင့္ရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ေနာက္ဆံုးမွာ Mikael ကို ဂုတ္အကၤ်ီေဟာင္းၾကီး တစ္ထည္ကို ဝတ္ဆင္ေပးျပီး
အေရးေပၚခန္းထဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေခၚဝင္ခဲ့တယ္။ အေဝးက ၾကည့္ရင္ အကၤ်ီတစ္ထည္
လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ တူေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ နပ္စ္ေတြက သူ႔ကို
ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္း ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္တယ္။ "ကေလးကို ခုခ်က္ခ်င္း
အျပင္ထုတ္၊ ကေလးဝင္ခြင့္မရွိဘူး" လို႔ ေအာ္ေဟာက္တာကို ခံလိုက္ရတယ္။
အျမဲ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့တဲ့ Karen ရဲ႕ မိခင္မာနက ဒီအခ်ိန္မွာ ရုတ္တရက္
ေပါက္ကဲြထြက္လာခဲ့တယ္။ ေအးစက္တဲ့ မ်က္လံုးနဲ႔ နပ္စ္ကိုၾကည့္ျပီး
"သူ႔ညီမေလးအတြက္ သူသီခ်င္းဆိုခြင့္ မရရင္ ဒီအခန္းထဲကေန လံုးဝ
မထြက္ႏိုင္ဘူး" လို႔ ျပန္ေအာ္လိုက္တယ္။
သားငယ္ကို သမီးရဲ႕ ကုတင္အထိ ေခၚသြားလိုက္တယ္။ Mikael ဟာ အသက္လုပဲြအတြက္
စစ္႐ႈံးေနတဲ့ ညီမေလးကို ဂ႐ုတစိုက္ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေနာက္ သံုးႏွစ္သား
ကေလးရဲ႕ အျပစ္ကင္းတဲ့ အသံနဲ႔ သီခ်င္းကို စဆိုလိုက္တယ္။ "You are my
sunshine, my only sunshine, you make me happy when skies are gray...."
႐ုတ္တရက္ ကေလးငယ္ တုန္႔ျပန္မႈရွိလာတယ္။ ႏွလံုးခုန္စက္က ခုန္ႏႈန္းဟာလည္း
တစ္ေျဖးေျဖး တည္ျငိမ္လာခဲ့တယ္။ Mikael သီခ်င္းကို ဆက္ဆိုေနခဲ့တယ္။
"You never know, dear, how much I love you. Please don't take my
sunshine away...."
အသက္ကို လု႐ႈေနရတဲ့ ကေလးငယ္ရဲ႕ အသက္႐ႈႏႈန္းဟာလည္း
ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ အသက္႐ႈသံလိုပဲ "တဟူး..ဟူး.."
နဲ႔ ၾကားေနရတယ္။
Mikael သီခ်င္းကို ဆက္ဆိုျပန္တယ္။
"The other night, dear, as I lay sleeping, I dreamed I held you in my arms...."
ကေလးငယ္ေလး တစ္ကိုယ္လံုး ေျပေလွ်ာ့ အိပ္စက္သြားခဲ့တယ္။ Mikael သီခ်င္း
ဆက္ဆိုေနဆဲပါပဲ။ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းႏွစ္ခုက နပ္စ္ရဲ႕ ပါးျပင္ထက္
ယိုစီးက်လာခဲ့တယ္။ Karen လည္း ဝမ္းနည္းစိတ္ကို ဘယ္လိုမွ
မတားႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
သၿဂၤဳိလ္အခမ္းအနားကို သူတို႔ ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္။ ကေလးငယ္က တစ္ေန႔ထက္
တစ္ေန႔က်န္းမာလာခဲ့တယ္။ "အစ္ကိုရဲ႕ အံ့ဖြယ္ရာ သီခ်င္းေၾကာင့္" တဲ့။
ဆရာဝန္ေတြက "ဒါဟာ အရမ္းထူးဆန္း အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု" လို႔
ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႕ လက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မလြတ္ပါနဲ႔....



No comments:
Post a Comment